دامنه رشد جوجوبا تا ارتفاع 1800 متر از سطح دریا گزارش شده است. محدوده عرض جغرافیایی آن 23 تا 35 درجه شمالی با محدوده دمایی 9- تا 50+ درجه سانتی گراد را تحمل می نماید . در دمای کمتر از c9- گلدهی آن تحت تاثیر قرار می گیرد. این گیاه در خاکهای ساحلی با هدایت الکتریکی 24 میلی موس بر سانتی متر به خوبی رشد می کند. جوجوبا به خاکهای سنگین و مستعد غرقابی بسیار حساس بوده و لازمه کشت آن وجود زهکشی قوی است تا از ایجاد حالت غرقابی جلوگیری به عمل آورد. این گیاه در دامنه اسیدیته 8-5 به خوبی رشد می کند. ولی PH کمتر از 5 باعث سمیت آلومینیوم میشود. بذرهای این گیاه در زمان جوانه زنی به شوری بستر حساس هستند ولی گیاه تثبیت شده میزان شوری تا 7000 میلی گرم نمک را به خوبی تحمل میکند. امتیاز این گیاه، کاهش نیاز آبی در فصل تابستان می باشد به لحاظ وجود کوتیکول ضخیم چرمی شکل و مزوئیل دارای سلولهای پاراشیمی با قابلیت ذخیره سازی زیاد و همچنین کاهش فعالیتهای متابولیکی و فیزیولوژیکی که به خواب تابستانه تعبیر میشود، توانایی مقابله با خشکی و کم آبی تابستانه را دارد. اگر چه در مناطقی با بارندگی 75 میلی متر نیز قادر به ادامه حیات می باشد اما بارندگیهای کمتر از 200 میلی متر موجب کاهش شدید رشد آن می گردد گونه های زراعی این گیاه در بارندگی های کمتر از 600 میلی متر نیاز به آبیاری دارند. گلدهی و گرده افشانی آن در شرایط وجود بارندگیهای پاییزه کافی و دمای مناسب بالای صفر درجه در اواخر تابستان رخ می دهد. جوانه های گیاه جوجوبا با شروع تابستان رشد می کنند و شاخههای بلوغ در هنگام سرما در آن ظاهر می شوند. و جوانه بالغ میشود بارش زمستانی بر آن اثر می گذارد. غنچه های جدید بعد از فصل سرما باز خواهند شد و در بهار شکوفه میدهند (وقتی که دمای هوا به 15 درجه برسد) آب سخت باعث استرس در گیاه میشود و مانع از باز شدن گلها میشود. زمان شکوفه زدن جوجوبا از اسفندماه تا اردیبهشت ماه می باشد.