با وجود حالت دادن و حرارت مداوم، موهای ما اغلب در معرض آسیب است. هر بار که موهایتان را رنگ میکنید، تارهای مو در معرض مواد شیمیای قوی قرار میگیرد، که ممکن است در درازمدت به آن آسیب بزند. شامپوهای سرشار از مواد شیمیایی، نرمکنندهها، ژلهای حالتدهنده، و اسپریها باعث خشکی، شکنندگی و آسیب دیدن مو میشوند. حتی کارهای ساده مانند شانه کردن و خشک کردن با سشوار میتواند به شکستن و آسیب دیدن مو منجر شود.
روغن جوجوبا برای از بین بردن سبومهای مسدود شده و مشتقات آن مفید است. این در نهایت میتواند به کاهش ریزش و شکنندگی مو کمک کند. خواص آنتی باکتریال و ضدالتهابی این روغن پوست سر را تمیز و سالم نگه میدارد.
روغن جوجوبا میتواند مشتقات چسبناک و نیز ذرات معلق در هوا را از موی شما پاک کند. تاثیر کراتوپلاستی آن موها را درخشان میکند و رنگ طبیعی آن را به جلوه در میآورد.
روغن جوجوبا به عنوان سرم مو فوقالعاده است و درخششی طبیعی به آن میدهد.
این روغن طبیعی کوتیکول را نرم میکند و موهای خشک، وز و بدمنظره را مهار میکند. این روغن برای حفظ رطوبت در ساقهی مو مفید است. همچنین با کاهش آسیب ناشی از آلایندهها و مواد شیمیایی، موها را براق و درخشان میکند.
اگر میخواهید رشد موهای خود را افزایش دهید، استفاده از روغن جوجوبا روشی عالی برای رسیدن به این هدف است. موی ما برای حفظ رطوبت خود سبوم یا روغن ترشح میکند. بسیاری از مواقع غدهها بیش از حد سبوم ترشح میکنند، که فولیکول مو را مسدود میکند. این به ریزش و شکستن مو منجر میشود. سرعت رشد مو نیز در اثر مسدود شدن فولیکول تحتالشعاع قرار میگیرد.
این روغن از ریزش و نازک شدن مو در اثر انسداد فولیکول جلوگیری میکند. این روغن انسداد را رفع و تمیز میکند و گسترش سلولهای جدید مو را بهبود میبخشد که به رشد مو میانجامد.
همچنین شما میتوانید قبل از شامپو از روغن جوجوبا استفاده کنید تا موهایتان را به یک درمان روغن داغ مهمان کنید و آن را به رشد تحریک کنید. استفاده از روغن جوجوبا برای ماساژ پوست سر جریان خون را بهبود میبخشد، که فولیکول مو را به رشد تحریک میکند.
اگر موهای شما خشک و وز است، برای بهتر شدن بافت و ظاهر آن از روغن جوجوبا استفاده کنید. این روغن علاوه بر روغن مو، نرمکننده و حالتدهندهی مو نیز هست.
پوست سر و موها را با این روغن ماساژ دهید، به انتهای موها نیز توجه داشتهباشید. پروتئین و مواد معدنی موجود در این روغن باعث میشود مانند یک نرمکننده و حالتدهندهی طبیعی عمل کند و موهای شما را نرم و درخشان کند. روغن جوجوبا فولیکول مو را مرطوب میکند و آن را در برابر آسیب بیشتر مقاوم میکند. این روغن موها را حالت میدهد و از شکستن و وز شدن آن در شرایط نامساعد جلوگیری میکند.
توصیه: اگر موهای شما خیلی خشک است، یک قاشق چای خوری روغن جوجوبا به نرمکنندهی همیشگی خود اضافه کنید و موهای خود را کاملا به آن آغشته کنید. بگذارید ۵ دقیقه بماند و سپس موهایتان را بشویید. همچنین میتوانید چند قطره از این روغن را کف دست خود بریزید و دستانتان را در موهای خشک خود ببرید تا آنها را راحتتر مهار کنید.
این روغن یک مرطوبکنندهی عالی برای خشکی پوست سر است و به شما کمک میکند از شر پوسته پوسته شدن و شکنندگی پوست سر خلاص شوید، چیزی که اغلب با شورهی سر اشتباه گرفته میشود.
روغن جوجوبا پوست سر را تا اعماق منافذ مرطوب میکند بدون اینکه تبخیر شود. این سبب رطوبترسانی عمقی و ماندگار میشود و میزان pH پوست سر را تنظیم میکند. همچنین خواص آنتیباکتریال آن پوست سرتان را سالم نگه میدارد. این بهویژه برای کسانی که شورهی سر دارند، از خشکی پوست سر رنج میبرند، و روی پوست سرشان پسوریازیس دارند، بسیار مناسب است. این روغن پوست سر را مرطوب میکند و موها را از ریشه محکم میکند.
6. چربی پوست سر را رفع میکند
چربی پوست سر واقعا میتواند مشکلات زیادی برای موهای شما ایجاد کند. بیشتر محصولات موجود در بازار معمولا در نهایت موها را بیشتر خشک میکند. استفاده از شامپو مشکل را تشدید میکند چون موها را خشک و بیطراوت میکند.
روغن جوجوبا به کنترل ترشح سبوم در پوست سر کمک میکند. جریان سبوم را در منافذ مسدودشده تنظیم میکند و میزان روغن را در موی شما متعادل میکند.
اگر موهای رنگشده دارید، قبل از اینکه به شنا بروید، موهای خود را با روغن جوجوبا چرب کنید. این کار کمک میکند کوتیکولهای موی شما بسته شود و مانع از آن میشود که مواد شیمیایی مضر رنگ موهای شما را تغییر دهد.
روغن جوجوبا بسیار شبیه به سبوم است – روغن طبیعی که پوست و موی شما را نرم میکند. این روغن میتواند در افرادی که تولید سبوم در آنها کم است به عنوان جایگزین سبوم استفاده شود. همچنین میتوان از آن برای از بین بردن سبوم اضافی و مشتقات آن از مو استفاده کرد. روغن جوجوبا آنتیباکتریال، ضد التهاب، غیر سمی، و ضد جوش سر سیاه است. این باعث میشود برای پوست، مو و کل بدن بینهایت مفید باشد.
در زمانها وقرون گذشته،سرخ پوستان بومی،بذر و روغن گیاه را در مواردی از قبیل تهیه مواد دارویی،پخت و پز وسرخ کردن مواد غذایی،تهیه مواد آرایشی،تسهیل زایمان و... مورد استفاده قرار میدادهاند و حتی در برخی منابع ذکر شده که دانه گیاه مستقیماٌ مورد تغذیه آنها قرار می گرفته است.
برگها و ساقه های جوان و بذر گیاه جوجوبا یک علوفه مغذی و خوش خوراک بوده و برای حیات وحش و دام و پرندگان یک منبع مهم غذایی به شمار میرود وحتی برخی دانشمندان،کاهش وسعت جامعه گیاهی جوجوبا را به دلیل چرای مفرط و سنگین گیاه خواران قدیمی(دایناسورها و ...)میدانند.این مطلب از آن رو حایز اهمیت میباشد که در مناطق جنوبی کشور ما که شرایط برای رویش بسیاری از گیاهان سخت و غیر قابل تحمل ات،گیاه جوجوبا می تواند دست کم به عنوان یک علوفه نقش مهمی را ایفا کند.
تقریباً 50% وزن بذر جوجوبا را مایعی تشکیل می دهد که چربی نیست بلکه یک نوع موم مایع (LiquidWax
دامنه رشد جوجوبا تا ارتفاع 1800 متر از سطح دریا گزارش شده است. محدوده عرض جغرافیایی آن 23 تا 35 درجه شمالی با محدوده دمایی 9- تا 50+ درجه سانتی گراد را تحمل می نماید . در دمای کمتر از c9- گلدهی آن تحت تاثیر قرار می گیرد. این گیاه در خاکهای ساحلی با هدایت الکتریکی 24 میلی موس بر سانتی متر به خوبی رشد می کند. جوجوبا به خاکهای سنگین و مستعد غرقابی بسیار حساس بوده و لازمه کشت آن وجود زهکشی قوی است تا از ایجاد حالت غرقابی جلوگیری به عمل آورد. این گیاه در دامنه اسیدیته 8-5 به خوبی رشد می کند. ولی PH کمتر از 5 باعث سمیت آلومینیوم میشود. بذرهای این گیاه در زمان جوانه زنی به شوری بستر حساس هستند ولی گیاه تثبیت شده میزان شوری تا 7000 میلی گرم نمک را به خوبی تحمل میکند. امتیاز این گیاه، کاهش نیاز آبی در فصل تابستان می باشد به لحاظ وجود کوتیکول ضخیم چرمی شکل و مزوئیل دارای سلولهای پاراشیمی با قابلیت ذخیره سازی زیاد و همچنین کاهش فعالیتهای متابولیکی و فیزیولوژیکی که به خواب تابستانه تعبیر میشود، توانایی مقابله با خشکی و کم آبی تابستانه را دارد. اگر چه در مناطقی با بارندگی 75 میلی متر نیز قادر به ادامه حیات می باشد اما بارندگیهای کمتر از 200 میلی متر موجب کاهش شدید رشد آن می گردد گونه های زراعی این گیاه در بارندگی های کمتر از 600 میلی متر نیاز به آبیاری دارند. گلدهی و گرده افشانی آن در شرایط وجود بارندگیهای پاییزه کافی و دمای مناسب بالای صفر درجه در اواخر تابستان رخ می دهد. جوانه های گیاه جوجوبا با شروع تابستان رشد می کنند و شاخههای بلوغ در هنگام سرما در آن ظاهر می شوند. و جوانه بالغ میشود بارش زمستانی بر آن اثر می گذارد. غنچه های جدید بعد از فصل سرما باز خواهند شد و در بهار شکوفه میدهند (وقتی که دمای هوا به 15 درجه برسد) آب سخت باعث استرس در گیاه میشود و مانع از باز شدن گلها میشود. زمان شکوفه زدن جوجوبا از اسفندماه تا اردیبهشت ماه می باشد.
جوجوبا با نامهای دیگر دانه بزی، دانه گوزنی، دانه خوکی، فندق وحشی،
هوهوبا، ژوژوبا و یویوبا شناخته می شود. این گیاه درختچه ای دوپایه، همیشه سبز،
خشکی پسند، بادوام و بومی صحرای سونوران که
به وسیله باد گرده افشانی می کند.
درختچه جوجوبا
طول آن 5-1 متر و عمر ان 200-100 سال می رسد. بعضی از گیاه شناسان آن را متعلق به تیره شمشاد میدانند که دارای ترکیب کروموزومی 52= 2n میباشد. عمر این گیاه در زیستگاههای طبیعی به 200 سال هم میرسد ولی در سایر زیستگاهها بر حسب شرایط اکولوژیکی و میزان رسیدگی بین 30-15 سال عمر میکنند. این گیاه دو پایه با ساقههای متعدد و انشعابات یقهای که ارتفاع آن در شرایط عادی 2/5- 1 متر و حداکثر 5 متر میرسد.
برگها متقابل
بیضوی، فاقد دمبرگ به طول 4-2 سانتی متر باکوتیکون ضخیم و چربی شکل با ریشهای
عمیق قابلیت دسترسی به منابع آب زیر سطحی تا اعماق 15-10 متر را مهیا میسازد. طول
ریشه بالغ تا 30 متر هم میرسد. پس از کاشتن دانه تنها یک ماه بعد، همزمان با
جوانه زدن گیاه از خاک،ریشه 75 سانتی متر در زمین نفوذ کرده است. گلهای نر خوشه
مجتمع سبز مایل به زرد به طول 4-3 میلی متر میباشد. گلهای ماده با 5 گلبرگ درشت،
منفرد سبز رنگ نازک و مویی به طول 20-10 میلی متر بوده که روی دمگل برگشتهای قرار
دارند. میوه کپسولی تخم مرغ شکل حاوی 3-1 دانه درشت قهوهای رنگ می باشد.
طول دانه حداکثر 2 سانتی متر و وزن هر دانه بین 1- 4/0 گرم متغیر می باشد. تعداد بذور هر کیلوگرم بین 5500- 650 عدد است. میزان دانه دهی هر بوته در ابتدای میوه دهی (3-2 سال پس از کاشت) 350 گرم بوده که در 10 سالگی به 5 کیلوگرم افزایش یافته، ثابت میماند. میوه دهی اقتصادی آن از 4 سالگی به بعد بوده و این بدان معناست که تا 4 سال پس از کاشت امیدی به سودهی آن نیست. بلوغ کامل گیاه بر حسب شرایط آب و هوایی، اقلیم منطقه و نگهداری بین 12-8 سال طول می کشد. حداکثر میزان تولید آن 11-10 سالگی است.
میوه کپسولی جوجوبا
گیاه جوجوبا نخستین بار به وسیله H.F Link در سال 1822 با نام Buxsus Chinesis توصیف شد. درسال 1844 طبق دسته بندی طبیعی در یک رده بندی جدید Simmondsia قرار گرفت و با مراجعه به منشا آن «کالیفرنیا» نامیده شد. در سال 1907 «اشنایدر» با حفظ نام قبلی گونه گیاه را با نام Chinensis (link) Schneider Simmondsia نام گذاری کرد سپس گیاه شناسان آن را در تیره Buxaceae یا Euphorbiaceae قرار دادند. اما در حال حاضر این گیاه را در یک تیره جداگانه با عنوان Simmondsiaceae می شناسند و این دسته بندی اخیرا به وسیله بررسیهای دانه گرده تایید شده است. در ایالات متحده و مکزیک، کاشت جوجوبا از چند دهه قبل آغاز شده است و تلاش زیادی برای اهلی کردن و اصلاح نژاد و کشت تجارتی این گیاه صورت گرفته است. جوجوبا از گیاهان بومی هندوستان بوده و برای مبارزه و جلوگیری از بیابان زایی در بیابان تال در هندو بیابان نگو در فلسطین اشغالی مورد استفاده قرار گرفته است.